Een avontuurlijke en lange reis….

Na een nacht van onophoudelijke stortregens (echt een wolkbreuk, maar dan > 8 uur achter elkaar), vandaag iets minder vroeg op en uitgebreid de tijd om te ontbijten en daarna te pakken, want we hoeven pas om 10.30 uur te vertrekken. Anderhalf uur later dan op het programma stond, want vanwege de regen, zijn er een aantal wegen afgesloten en zal het dus langer duren voordat de bus vanuit San José op de plaats is waar wij vanuit de Mawamba lodge naar toe varen. Alle tijd dus.

Als we uiteindelijk om 11.00 uur wegvaren merken we gelijk dat het water veel hoger staat dan toen we 2 dagen geleden aankwamen. De bomen van het regenwoud staan nu echt in het water en daar waar geen regenwoud is, zijn de oevers duidelijk overstroomd.

Ook in het kleine haventje is veel minder ruimte om aan te leggen voor de boten, simpelweg omdat een deel van het haventje overstroomd is. Maar we zijn er en het wachten is op de bus.

Het blijkt dat er twee busjes komen omdat de grote bussen de haven niet kunnen bereiken vanwege de slechte staat van de weg door de vele regens van vannacht.

Gelukkig mogen wij met het eerste busje dat aankomt mee, want we hebben al veel tijd verloren. (Achteraf blijkt dat het helemaal goed is dat we met dit busje mee konden, want later begeeft een brug op de weg het en kan er helemaal niemand meer weg).

We hobbelen en bobbelen een uur over een hier en daar overstroomde weg. We moeten een aantal keren door redelijk diep water en 1 keer over iets dat overstroomd is en ooit een brug was. Dit gaat gelukkig net goed en de chauffeur krijgt van ons een welverdiend applaus

Veel later dan verwacht, maar gelukkig gezond en wel, komen we aan bij het restaurant, waar we 2 dagen geleden ontbeten en nu nog even snel lunchen voor we onze auto ophalen, waar we de komende 19 dagen mee gaan rondreizen in Costa Rica.

Om 16.00 uur rijden we pas weg bij de autoverhuur. Normaal gesproken zou het ongeveer 2 uur rijden zijn naar Puerto Viejo. Dan zouden we nog net op tijd over zijn voordat het echt donker wordt (het is hier vroeg donker!), want rijden in het donker zou hier geen pretje zijn (heel veel gaten in de weg, aardedonker en fietsers en wandelaars op de weg zonder licht…levensgevaarlijk). Maar al na een kwartier weten we … dat gaat nooit lukken…files en langzaamrijdende vrachtauto’s … want omdat er wegen zijn afgesloten, is het veel drukker dan normaal.

Om 18.00 uur is het dan toch echt donker en we moeten nog 50 kilometer. Met deze wegen en in het donker duurt dat nog wel 2 uur. Heel lastig rijden voor Norbert en hier en daar eng, maar we redden het en om 20.00 uur zijn we dan toch eindelijk in het Cariblue hotel in Puerto Viejo. Een mooi hotel en een kamer met weer een heel mooi overdekt terras.

Nadat we nog wat gegeten hebben in het restaurant van het hotel, gaan we doodmoe naar bed … Morgen weer een dag