Vroeg op vandaag, want we worden al om half 6 opgehaald door een busje om naar het Tortuguero Nationaal Park te gaan. Errug vroeg ….zelfs met jetlag

In de stromende regen rijden we door de bergen bij San José (later horen we dat er een landslide is geweest op de weg waar wij reden en de weg is nu dus voor dagen afgesloten en moet eerst gerepareerd worden) naar een leuk restaurantje waar we een Costaricaans ontbijt krijgen (gallo pinto, oftewel rijst met bonen), gelukkig voor Sander en Joris zijn er ook nog eieren en worstjes. Het restaurant ligt in een regenwoud. Daar lopen we nog even in, voor onze eerste ervaring met het regenwoud (het ruikt en voelt hier net als in de Burgers’ Bush

Na nog ongeveer 2 uur rijden, het laatste stukje over een zoals onze gids het noemt “massage-road” (oftewel een onverharde weg met nogal wat kuilen en gaten), stappen we op de boot voor het laatste stukje naar Torteguero. Het is ondertussen gelukkig weer droog geworden. Het is ruim een uur varen naar de Mawamba lodge. Onderweg zien we nog slingerapen.

Bij de lodge aangekomen krijgen we eerst een welkomstdrankje, waarna we onze kamer toegewezen krijgen. Deze is nogal spartaans, maar met een hele mooie veranda met hangmat en schommelstoel, dus meer dan slapen zullen we toch niet doen op de kamer en de bedden zien er goed uit… Wat heel leuk is, is dat er groene leguanen (echt MEGA) in tuin rondlopen.

Deze lodge is met volpension, dus we krijgen gelijk een lunch. Daarna staat er een wandeling naar het dorpje Tortuguero op het programma. Eenmaal in het dorpje valt dit tripje een beetje in het water, het begint echt te hozen! We gaan maar met de boot terug, want dat is wat sneller en bovendien overdekt.

’s Avonds hebben we een tourtje geboekt om schildpadden te gaan kijken. Schildpadden komen hier op het strand om hun eieren te leggen! Het is nog het begin van het seizoen, dus we worden gewaarschuwd: de kans dat we een schildpad zien is 50%. Iedereen moet donkere kleren aan en insectenspul moet meer dan een uur vantevoren opgedaan worden zodat we niet meer stinken….niets mag de schildpad verstoren. Foto’s maken mag ook niet.

We hebben geluk!!! Bij het strand aangekomen blijkt dat er een schildpad op het strand is! We moeten nog even wachten (alles wordt geregeld door de rangers) en dan mogen we het strand op om te kijken. Geweldig! Wat een beest! Het is een groene zeeschildpad en hij is ongeveer zo groot als Joris (alleen denk ik 5-6 x zo zwaar!). Als wij er zijn is ze net haar eitjes aan het begraven en gooit het zand wel een paar meter ver weg. Na een tijdje is ze klaar, en gaat terug naar de zee. Om zo’n enorm gevaarte naar de zee te zien kruipen en uiteindelijk te zien verdwijnen in de golven was echt ongelooflijk gaaf! Als ze weg is gaan we moe, maar tevreden met een bootje terug naar de lodge. En dan… lekker slapen!

Sanders score vandaag:

Toekan, slingeraap, groene leguaan, groene zeeschildpad, (…wordt nog aangevuld